Oppenheimer (2023)

                 ★★★☆☆ 

Regie: Christopher Nolan | Land: Het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten | Taal: Engels | Speelduur: 180 minuten | Genre: Biografie / Drama / Historisch | Datum première: 20 juli 2023 (Nederland) | Hoofdrolspelers: Cillian Murphy, Emily Blunt, Matt Damon, Robert Downey jr., Florence Pugh, Tom Conti | Budget: US$ 100 miljoen 

Het ontstaan van de atoombom

Ik vond deze film wel leuk, want er zaten veel spannende stukjes in en daar hou ik van. Ik vond de film wel interessant en ik vond het cool op welke manier ze het verhaal vertelde. De film was erg gericht op de hoofdpersoon Robert Oppenheimer en dat vond ik interessant.

Toch vond ik de geluiden en bepaalde scènes niet erg fijn. De explosies waren heel erg luid en soms waren ze te horen uit het niets. Ik hou niet van harde geluiden en daardoor vond ik dit erg vervelend. Ook vond ik sommige scènes ongemakkelijk, zoals dat Robert Oppenheimer ineens in een vergaderkamer met een vrouw iets ongepast ging doen. Er waren een paar ongepaste scènes in en dat vond ik niet erg fijn. Vooral had ik last van de harde geluiden. De film vond ik erg verwarrend, want de tijden van de scènes zaten helemaal door elkaar. Het ging de hele tijd veranderen van tijden. Vooral kwamen er veel flashbacks uit het niets, deze flashbacks waren in het zwart-wit.

Het verhaal was erg verwarrend voor mij. Het begon allemaal met een Amerikaanse man die Robert Oppenheimer heet. Het verhaal gaat over een man die de atoombom ontwikkeld om de tweede wereldoorlog te overwinnen. De Verenigde Staten gingen dus in strijd met de Nazi's. Het idee was om een atoombom te bouwen als dreiging tegen de Nazi's. Uiteindelijk ging Hitler dood en ging Duitsland opgeven. Duitsland was dus geen bedreiging meer voor de Verenigde Staten. Maar toen werd Japan een probleem. Ze moesten van hun winnen en dit deden ze door een deel van Japan te bombarderen. Japan hoorde namelijk bij de Duitsers en ze gingen Japan laten schrikken door een atoombom te laten vallen op Japan. Ze lieten ze schrikken zodat ze laten zien wat de Verenigde Staten allemaal kan en hoe machtig en sterk ze zijn. Dit is waar het verhaal over gaat en het was verwarrend voor me, doordat er zo veel tegelijkertijd werd laten zien. Zo veel verschillende dingen werden door elkaar laten zien en uiteindelijk wist ik daardoor niet meer wat er gebeurde. Ik moest de film een paar keer kijken om het eindelijk een beetje te begrijpen.

Het verhaal draait voornamelijk over Robert Oppenheimer. Zijn volledige naam is Julius Robert Oppenheimer. Hij is de maker van de atoombom, ook wel 'de vader van de atoombom'. Hij was eerst een student die naar verschillende landen ging om te leren over technologie en andere wiskundige en wetenschappelijke dingen. Uiteindelijk ging Robert Oppenheimer kwantumfysica naar Amerika toe brengen. Hij gaf uitleg aan zijn eigen studenten over kwantumfysica. Hierna kwam hij uiteindelijk op het idee om een atoombom te gaan bouwen door een artikel in een krant die zijn student hem gaf. Uiteindelijk nam hij deel aan een organisatie die dus die atoombom gingen maken. Ze deden een paar testen en de atoombom was een succes! Ik vond hem wel een beetje een rare man met hoeveel seks hij met vrouwen heeft gehad. Verder waren er ook andere personen die een belangrijke rol speelde in de film. Albert Einstein was iemand die Robert Oppenheimer advies ging geven en hem steunde. Albert Einstein was een hele beroemde man en heel erg belangrijk in die tijd. Ik vond het wel leuk om hem te zien in de film. Robert Oppenheimer heeft ook zijn eigen gezin. Hij heeft een vrouw genaamd Kitty en twee kinderen. Kitty haar volledige naam is Katherine Oppenheimer. Kitty ging met Robert Oppenheimer en hun kinderen in Los Alamos wonen. Er was ook een vrouw genaamd Jean Tatlock waar Robert Oppenheimer seks mee had gehad. Zij had mentale problemen en heeft uiteindelijk zelfmoord gepleegd, omdat Robert Oppenheimer haar niet meer ging bezoeken. Ik vond haar heel erg raar en ook echt niet goed in haar hoofd. Ook was er een soort van slechterik genaamd Lewis Strauss. Hij wilde Robert Oppenheimer schuldig maken over het feit dat hij een spion was en informatie deelde over het atoombom project aan de Sovjet-Unie. Dit deed hij door middel van leugens en misinformatie te verspreiden. Ik mag Lewis Strauss voor geen ene mini meter.

In de film waren er best wat locaties. Robert woont in New York en gaat studeren in Engeland, Duitsland en Nederland. Ik vond het grappig toen hij in Nederland was, want dat verwachte ik niet. Verder in de film was er een plaats in New Mexico gemaakt genaamd Los Alamos. Deze plek werd gemaakt om wetenschappers bij elkaar te houden en tevreden te houden doordat ze hun families mee konden brengen. Ik vond dat wel een slim idee dat ze dit deden.

Het geluid was vaak erg luid. Op momenten waar de bommen af gingen was het erg luid en snel. Dat vond ik niet echt fijn, want ik hou niet van harde geluiden. Maar het bouwde wel de spanning op. Er werd niet gezongen maar er was wel muziek te horen. Alle muziek dat te horen was, waren zonder zang. Dit vond ik wel fijn, want dat leidt me niet af van het verhaal. Meestal was er alleen maar spanning in de film. Dit was te merken door het geluid. Wat ik al eerder zei, door de snelheid en doordat het geluid luid was, kon je horen dat de scène spannend is. 

Ik vond hoe de film in elkaar is gezet qua beelden heel erg verwarrend. Er waren stukjes die in het zwart-wit waren. Dat waren denk ik flashbacks. Ik kon het niet goed volgen omdat de tijden allemaal door elkaar zaten. Het ene moment gebeurde er iets in het verleden en dan ineens komt er een flashback en zitten we in de toekomst? Ik vond het erg verwarrend hierdoor en daardoor snapte ik de film niet erg goed. Er waren ook beelden van de ruimte die af en toe door de film heen werden gezien terwijl ze erdoorheen nog steeds een conversatie houden. Ik vond deze beelden wel cool. Het was vooral zwart met dan stippen in de kleur blauw, rood of geel.

Zo'n soort film zou ik nooit meer willen zien, omdat het geluid te hard voor mij was en dat vond ik onprettig. Ook heb ik niet echt interesse in dit soort films.

Mijn volgende film wordt dan ook niet een film over bommen of iets wat met de wetenschap te maken heeft. 

Aantal woorden 1056